Herkansing 010-Foto Rotterdam

Onlangs was de documentaire 010-Foto Rotterdam bij het Uur van de Wolf. Voor wie de film gemist heeft hierbij nog een herkansing.

Labo

Vandaag wordt mijn werk gedrukt bij Grieger, het beroemde laboratorium in Dusseldorf. In de labruimte omringt door de laatste teststroken van Andreas Gursky en dozen van Thomas Struth beoordeel ik de proeven die daags ervoor werden gemaakt. De nacht bracht ik door op een verlaten parkeerterrein. Bij ontwaken bleek ik na een blik door de beslagen ramen te zijn ingebouwd door de auto's van deelnemers aan een huishoudbeurs.

Beroemd

Mijn dochter Gaia is beroemd, zij is namelijk met haar vriendinnetje Rosa een van de interviewers van het programma Portretteketet. Onlangs werd vriend en beeldhouwer Paul van den Hout in het spotlicht gezet. Vanmiddag na school zal ik haar vragen naar haar verdere televisie ambities.

Landmark

(details over dit werk hier)



Nog een bericht uit Lagos. Het werk Landmark waarvoor ik in 2008 twee keer naar Lagos reisde is ingehaald door de tijd. Ruim drie jaar lang liet Lagos Governement het gebouw na het tragische ongeval - waarbij 37 mensen om het leven kwamen - staan. Niemand nam verantwoording voor het door een zware regenval ingestorte gebouw wegens een sluimerend corruptie schandaal. Het gebouw werd een controverse en mocht niet worden gefotografeert. Drie jaar lang was dit gezichtsbepalend beeld zichtbaar vanuit iedere hoek in de richting van Lagos Island.

The New Face of Oshodi

In 2008 fotografeerde ik Oshodi, de naar verluidt gevaarlijkste plek van Nigeria. In november kreeg ik het bericht van collega Lard Buurman dat het wel meeviel daar. Ik begreep zijn reactie toen niet helemaal, mijn ervaring was eigenlijk heel anders. Totdat ik ontdekte dat de nieuwe gouverneur van Lagos State bezig is met een grote schoonmaak actie in zijn stad. Met bulldozers werd Oshodi schoongeveegd en er verschenen plantenbakken op straat. Er klinken nu berichten door over het aangename straatbeeld van Lagos.
(details over dit werk hier)

Frusciante

Maar goed dat hij de RHCP heeft verlaten, solo kan hij tot veel grotere hoogten stijgen. Opvallend hoe geluid en beeldkwaliteit zo ver uit elkaar liggen in dit filmpje.

90 graden

Vandaag zijn gemeenteraads verkiezingen. Opvallend is de man-hunt die de laatste dagen plaats vond. Bijna iedere politicus deed eraan mee. Het wijzen naar de gedragingen van ‘die andere’ politicus bepaalde grotendeels het gedrag van de ander. Weinig inhoud en duidelijke standpunten. Zelfs de initiator van alle verwensingen draaide om zijn as. Negen jaar eerder klonken zijn woorden anders. "In de politiek moet je af en toe keihard zijn en de knuppel in het hoenderhok durven gooien...." gonst nog door. Maar met elkaar praten zonder schulderverwijzingen is bijna niet meer mogelijk. Waar is het idealisme gebleven?

The Office

Tijdens het bekijken van kleurproeven worden we door gastheer Sjaak uitgenodigd om taart te komen eten. Het is zijn verjaardag. We spoeden ons naar de 15e etage en minuten later voltrekt zich een ware ‘the office’ scene. Collega’s van het kantoor komen uit alle kanten toegesneld om het moment te vieren. Iedereen staat onhandig om een archiefkast. Er wordt een lied gezongen voor de jarige met koffie in plastic bekertjes en kruimels op de vloer. Na twintig minuten is het feest weer voorbij. Nu is het wachten op het stofzuigerkarretje. Dat zag ik op een avond door het kantoor rijden. Eenzaam een weg vindend tussen bureaus en kasten, als een robot speurend naar kruimeltjes en vuil.
(foto Peter Majolee)

Croissant

In Parijs smaakt een croissant anders dan waar dan ook ter wereld. De vorm is anders, de bite is anders, het smaakt naar puur boter, onvergelijkbaar met de opgerolde deeghap genaamd de Crooswijkse croosant.
De ‘croissant aux amandes’ verdenk ik echter van een tweede leven. Het is een gerecyclede croissant van daags ervoor. Met een lekker papje, flink wat suiker en amandel schaafsel wordt deze platgeslagen de oven in geschoven. Om kort daarna aan een tweede leven te beginnen. En dat voor de dubbele prijs van de dag ervoor. Hoe kan anders het onesthetische uiterlijk van deze Franse zoetwaar worden verklaard, te midden van een etalage vol bakkersnijverheid?